गजल

मनलाई आफ्नै मनसँग साटेर हेरे
दुख्दा पनि मनले मनलाई ढाटेर हेरे

कहिले दु:खको बरै आउथ्यो भेल,
गुलियोसँगै तिक्ततालाई चाटेर हेरे

सबैमा खुशीको राम्रै साटगाठ देख्थे
मनको खुशी सारा उनिसँगै बाडेर हेरे

खेप्ने आदत परिसक्यो अब मलाई
पीडाको भारी बोकी एक्लै मातेर हेरे

Labels:

0 comments

हामि सल्लाह, सुझावको आशा राख्दछु !

Newer Post Older Post Home
धन्यवाद यहाँलाई मेरो संसारभित्र एकै छिन् मनलाई भुलाउनुभएकोमा । प्रतिकृयासहित सल्लाहसुझाबको लागि समेत हार्दिक अपेक्षा । शुभ रहोस् यहाँको सम्पूर्ण पलहरु ! लासो थुजेछे ।